Od 30 lat działamy na rzecz osób wykluczonych społecznie, osób z niepełnosprawnościami i ich bliskich. Nie mogło nas zabraknąć w miejscu, gdzie rozgrywa się walka o realne prawo do niezależnego życia. Stowarzyszenie Otwarte Drzwi stanęło ramię w ramię z protestującymi pod Kancelarią Prezesa Rady Ministrów, by powiedzieć jasno: asystencja osobista to prawo, nie przywilej.
Wspólny głos, wspólny cel
W proteście wzięły udział osoby z niepełnosprawnościami, ich rodziny, opiekunowie i organizacje społeczne. Wśród nich – przedstawiciele naszych placówek, które od lat zapewniają wsparcie w samodzielności i aktywności życiowej. Głos tych, którzy każdego dnia mierzą się z barierami, musi być wysłuchany.
Asystencja osobista – codzienność, która daje niezależność
Asystent osobisty to nie opiekun – to partner w codzienności. Pomaga w poruszaniu się, w dotarciu do pracy, lekarza, na spacer. Wspiera w czynnościach higienicznych, zakupach, aktywnościach społecznych. To dzięki niemu możliwe jest życie na własnych zasadach – tak, jak każdemu obywatelowi się należy.
Czas na ustawę, nie czasowe programy
Dziś dostęp do asystencji zależy od projektu, budżetu, lokalnych możliwości. To niepewność, która odbiera godność. Potrzebujemy rozwiązania systemowego – ustawy gwarantującej każdej osobie, która tego potrzebuje, stały dostęp do usług asystenckich.
Kto skorzysta z asystencji?
Projekt ustawy przewiduje wsparcie m.in. dla:
- osób z niepełnosprawnością w wieku 18–65 lat, które spełnią kryteria punktowe,
- młodzieży w wieku 13–18 lat z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności,
- osób powyżej 65. roku życia – w okresie obowiązywania decyzji o przyznaniu asystenta.
Wydatki czy inwestycja?
Szacowany koszt ustawy to około 70 miliardów złotych w ciągu dekady. Ale to nie wydatek – to inwestycja w aktywne, włączające społeczeństwo. Osoby z niepełnosprawnościami będą mogły pracować, uczyć się, żyć niezależnie. A ich bliscy – odetchnąć i odzyskać swoje role społeczne.
Działamy od 30 lat – i nie przestaniemy
Od 1995 roku budujemy rozwiązania, które służą niezależności i równości. Walczymy o realny dostęp do edukacji, pracy, usług wspierających. Uważamy, że asystencja osobista powinna być obowiązkowym elementem systemu wsparcia społecznego – tak, by nikt nie musiał walczyć o swoją codzienność w pojedynkę.
- Dziękujemy wszystkim, którzy razem z nami stanęli pod Kancelarią.
- Dziękujemy każdemu, kto podpisuje petycję – bit.ly/podpisuje-apel-asystencja-osobista i wspiera systemowe zmiany.
Pokażmy, że społeczeństwo otwarte to nie hasło – to konkretne działania.